ဧည့်သည် လာတုံးကလည်း တစ်ယောက်တည်းနော့ လက်တွဲခေါ်ကာ အဖော်မပါဘူး ဥစ္စာချည်းနှီး ကိုယ်ထီးတည်း.. ပြန်သွားတော့လည်း တစ်ယောက်တည်းနော့ လက်တွဲခေါ်ကာ အဖော်မပါဘူး ဥစ္စာချည်းနှီး ကိုယ်ထီးတည်း.. လာပြီးတော့နား မသွားသေးခင် ချိန်လေးတွင်မှ ၀န်းကျင်ခက်နွယ် နှောင်ကြိုးသွယ်ကြ ပြုံးရယ်မဲ့ငို ချစ်မုန်းပိုကြ မလိုဒေါသ လိုလောဘနဲ့ ဘ၀ရိပ်မြုံ ကကြိုးစုံခဲ့ ကံကုန်မိုးချုပ် လက်တွဲဖြုတ်ကာ သုတ်သုတ်ဆောလျင် ခရီးနှင်သည် တို့များ ဧည့်သည်ပါတကား။
